Istnieje wiele definicji rozwoju osobistego- większość z nich odnosi się do określonego rozumienia osoby. Zgodnie z tą teorią „jesteśmy zależni nie od tego, co mamy, ale od tego, kim jesteśmy i co robimy”.

Istnieje pięć głównych rodzajów rozwoju osobistego:

• Rozwijanie konkretnych umiejętności praktycznych: na przykład nauka obsługi komputera, grafiki, kodowania itp.
• Rozwijanie umiejętności, które już same w sobie są wartościowe, ale mogą też służyć celom praktycznym, a nawet ekonomicznym, np. nauka języków obcych.
• Rozwijanie zdolności artystycznych : na przykład nauka śpiewu, warsztaty pisania , kurs malarstwa i rysunku, lekcje gry na instrumencie.
• Rozwój intelektualny i duchowy: nie należy go mylić z różnymi rodzajami „oszustw” intelektualnych. Na tym etapie mówimy o zdobyciu humanistycznej wiedzy, prawdziwym poszerzeniu horyzontu duchowego, a więc, jak napisał kiedyś Stanisław Vincenk, „rozwoju sił duchowych”. Tej formy samorozwoju nie należy też utożsamiać z tematyką religijną, a zwłaszcza z jakąkolwiek formą pseudomistycyzmu.
• Rozwój psychologiczny: np. trening pewności siebie, globalna praca na rzecz rozwoju osobistego, praca z emocjami, rozwijanie umiejętności interpersonalnych. Rozwój osobisty może przybierać różne formy. Idealną sytuacją byłoby połączenie wszystkich powyższych rodzajów. Czym się kierować przy wyborze kierunku samorozwoju? Przede wszystkim należy dokładnie przeanalizować swoje potrzeby. Na co czekamy? Czego potrzebujemy? Co tak naprawdę chcemy wiedzieć? O co najbardziej się martwimy? Każdy z nas jest inny. Niektórzy ludzie nie chcą wyjść poza czysto praktyczny rozwój i należy to uszanować. Dla innej osoby praca z emocjami może być priorytetem. Jednak druga osoba cierpi na egzystencjalną pustkę i nie może rozpoznać sensu swojego istnienia w świecie. Ten ostatni łatwo pomylić z depresją. Jest to napędzane przez nowoczesne trendy, które często leczą każdą możliwą przypadłość wewnętrzną, której doświadcza dana osoba. W takich sytuacjach realnym i wartościowym wsparciem może być dla nas psychoterapia i konsultacje z psychologiem lub psychoterapeutą. W przypadku wystąpienia uzależnienia od substancji psychoaktywnych – skuteczna okaże się psychoterapia uzależnień. Należy jednak pamiętać o ograniczeniach tych obszarów. Psychologia nie jest filozofią egzystencjalną, chociaż dziś często próbuje się wejść w jej buty. Dlatego terapeuta nie rozwiązuje wszystkich naszych problemów. Jednakże często jest przewodnikiem, który poprowadzi nas bezpiecznie przez wzburzone wody oceanu do właściwego portu.